PERMATA YANG HILANG

Kata orng, bila hilang sesuatu bru kita akn lbh m'hargai. Sy nk hargai semua yg sy ada kt bumi kdh ni sblm sy tnggalkn tmpt ni. Tnggl hnya beberapa bln sje sblm sy m'langkah kluar dr bumi kdah t'cinta ni.

Hr ni 25 Februari 2010..nsib baik sy msih d'kelilingi oleh kwn2 n fmly yg slalu xputus2 m'beri sokongan samaada secara fizikal @ mental (mental??? hehehe). time2 kpla sy dh mula b'serabut ngan assignment2, jiwa sy mula tenang blik bla ada yg m'beri sokongan dr blakang atau dngn hanya b'kata 'nik sbar bnyk2' (ayt yg simple tp m'beri impak yg sngt bsar kt sy). Time ni xtau nape sy rse cm semuanya 'tersumbat', seluruh saluran darah dlm badan t'rasa t'sumbat. Dada t'rasa sesak. Mulut xtau nk ckp n b'kata apa2 yg boleh bt sy n orng lain tenang n selesa. Tiba2 t'rse cm nk pengsan bila tngk buku b'timbun2 kt ats meja.

Tetiba t'ingat lgu rescue me (RIHANNA). Liriknya lbh kurang bnyi cmni 'this time please someone come and rescue me'. huhuhu...so plz someone help me!!! ok la, nnti sy smbng lain kali lak

RASIONAL DAN EMOSIONAL

rasanya sy mula keliru antara rasional dan emosional...

mungkin sy pilih rasional sbb sy perlu bt keputusan dan b'depan ngan risiko (rasional bt mse skrng)

tp d'sbbkn rse 'fear to failure' tu t'lampau2, sy jd takut nk ambik risiko. yurp, FAILURE is one of the 'bad' words in my life. People always tend to say 'think positive', but for me it just lead to more failures. sy tkut risiko2 tu akn bt sy kecewa.

jd sy xnk ambik risiko dan sy t'paksa memendam kehendak dan kemahuan sendiri utk mengelakkn risiko dan kegagalan. yang kadang2 buat sy rse kehilangan banyak benda w/pn pd hakikatnya sy blum ambik risiko...

HELLO THERE

Ingat dh xnk update blog lg...tp jari jemari ni terasa cm semcm je...lgpn time2 tension melanda diri ni, mmg blog ni la sasaran utk melepaskn tension...apa2 pn...I'M BACK!!! huhuhu